A Glance at the Nature and Concept of Tradition and Art Education

Document Type : Original Article

Author

Departman of Graphic, Faculty of Art, Shahid Chamran University of Ahvaz ,Ahvaz,Iran

Abstract

Tradition refers to Pre-Modern era in which moral concepts and religious knowledge had penetrated everywhere around the world. In such a world, sci-ence and technology gained credibility under the flag of teachings of divine re-ligions. They maintained a connection with divine revelation as the main key to the religion cylinder so that they could make sense by this proximity. Due to the importance of the concept of “Tradition” in traditional education of art, this paper is taking substantive and descriptive research as its basis. What is common in all traditional societies is the remark of divine messaging which is known as the Sophia to Eternal Wisdom. Art is magically bearer of concepts and meanings derived from the spiritual truths which reflect the teachings of Tradition era. But traditional technical teachings in all crafts, will lead the divine cultivation of human to spiritual perfection in the light of intuitive approach. These teachings will also follow the traditional norms. The outcome of traditional education is cultivation of human which is a key element itself. Traditional teachings of arts, crafts, or science and culture are formed in the light of divine wisdom and divine revelation. In this paper, “Tradition“ is explained as a fundamental concept so that its complications which formed the traditional world and the art educational system are recognized.

Keywords


Article Title [Persian]

تأملی در معنا و مفهوم سنت و آموزش هنر

Author [Persian]

  • احد روانجو
استادیار دانشکده ی هنر دانشگاه شهید چمران اهواز- ایران
Abstract [Persian]

       جهان سنت، به دوره ی پیشامدرن اطلاق می شود که در آن مفاهیم معنوی و معرفت دینی، در همه ی نسوج جهان پیرامون رسوخ داشت. در این جهان علم و فنون خود را ذیل تعالیم آسمانی دین اعتبار می بخشیدند، ارتباط و پیوستگی خود را با وحی الهی، به عنوان کلیدی ترین استوانه‌ی دین حفظ می کردند و به واسطه‌ی قرابت با آن معنا می‌گرفتند. آموزش هنر نیز از مسایل بنیادین جهان سنتی همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. این مقاله با توجه به اهمیت مفهوم « سنت » در امر آموزش سنتی هنر، به شکل محتوایی و پژوهشی، توصیفی نوشته شده است. آنچه در همه‌ی جوامع سنتی اشتراک دارد، توجه به پیام آسمانی دین است و به عنوان سوفیا یا « خرد جاودان »  شناخته می‌شود. هنر به طرز سحرآمیزی حامل مفاهیم و معانی برآمده از حقایق معنوی است، که آموزه‌های دوره‌ی سنت را بازمی‌تاباند. اما آموزه‌های فنیِ سنتی در همه‌ی پیشه‌ها، به سرانجام تربیت الهی انسان در پرتو دیدگاه شهودی به کمال روحانی دین منتهی می‌شوند و از هنجارهای سنتی تبعیت می‌کند. حاصل آموزش سنتی، تربیت انسان است که خود موضوعی کلیدی است. آموزش‌های سنتی در هنر، پیشه و یا علم و فرهنگ در پرتو حکمت و وحی الهی، شکل می‌گیرد. « سنت» به‌عنوان یک مفهوم بنیادی در این مقاله تبیین می‌شود تا عوارض آن، که جهان سنتی و نظام آموزشی هنر را می‌سازد روشن تر شناخته شود.

Keywords [Persian]

  • سنت
  • تربیت
  • آموزش سنتی هنر
  • استاد
  • شاگرد
  • مدرن
Volume 1, Issue 1
spring, summer
September 2012
Pages 9-22
  • Receive Date: 30 October 2011
  • Revise Date: 28 November 2011
  • Accept Date: 31 December 2011