The Sun Symbol and Its Associated Concepts in Mesopotamian Art and Myths

Document Type : Original Article

Authors

1 Department of Art, Payam e Noor University,Tehran, Iran

2 Departman of student of Art Research, Payam e Noor University,Tehran, Iran

Abstract

The design of the sun, as one of the traditional symbols, has always been the centre of attention since the ancient time. The sun has been represented in various forms, including four-winged stars and humanoid shapes, in the art works survived from the Mesopotamia civilization. During the Babylonian civilization, the Sun-God symbol glittered at the head of Hammurabi Tablet. It was also the symbol of the Assyrian kingdom in the form of a winged globe. Sometimes, this symbol adorned the necklace of the kings. In Persian his-torical inscriptions, the Sun-God symbol has been named as outou, shamas or shamash. The present article aimed to examine and classify various solar sym-bols used in myths and art works of Mesopotamian civilizations (Sumerian, Akkadian, Babylonian and Assyrian) in terms of function and concept. The results showed that such symbols did not merely meet a decorative function but rather symbolized a religious concept as well rooted in mythical and di-vine beliefs. In fact, such symbols were used as elaborate amulets. This article is descriptive in nature and the data were collected based on library sources. 

Keywords

Article Title [Persian]

بررسی نماد خورشید و مفاهیم مرتبط با آن در هنر و اساطیر بین النهرین

Authors [Persian]

  • مهتاب مبینی 1
  • رکسانا حکیمی 2
1 استادیار دانشگاه پیام نور واحد تهران شرق- ایران
2 کارشناس ارشد پژوهش هنر دانشگاه پیام نور واحد تهران شرق-ایران
Abstract [Persian]

نقش خورشید به عنوان یکی از نمادهای سنتی از دوران تمدن های باستان تا به امروز همواره مورد توجه بوده است. خورشید در آثار هنری برجا مانده از تمدن بین النهرین  به اشکال گوناگون نمایش داده شده است، به طوری که گاه به شکل ستاره چهار پر و گاه در شکل و شمایل انسان مجسم شده است. نماد ایزد خورشید در زمان بابل بر تارک لوح حمورابی می درخشید و در دورة آشور به شکل گوی بالدار، نماد پادشاهی آشور بود و گاه  بر گردنبند پادشاهان خود نمایی می کرد. از ایزد خورشید در اسطوره ها به نام های اوتو، شَمَش یا شاماش یاد شده است. هدف از این مقاله تحقیق و طبقه بندی انواع نقوش، کاربردها و مفاهیم مرتبط با نماد خورشید دراساطیر و آثار هنری دوره های مختلف تاریخ بین النهرین (سومر، اکد، بابل، آشور) می باشد. نتایج نشان می دهد در هنر بین النهرین  این گونه نقوش صرفاً دارای جنبه تزئین نبوده، بلکه نماد یک عقیده و سمبل دینی بودنده اند و ناشی از اعتقادات دینی و اسطوره ای بوده اند و در ادیان خدا- خورشید به عنوان نمادی از ایزد خورشید و همین طور تعویذ و یا تزئینات مورد استفاده قرار می گرفتند. شیوة این مقاله توصیفی تحلیلی بوده است و گردآوری دادها به استفاده از منابع کتابخانه ای است.

Keywords [Persian]

  • خورشید
  • نماد
  • بین النهرین
  • اسطوره
  • شَمش
Paykareh
Volume 3, Issue 5
September 2014
Pages 57-68

Files

History

  • Receive Date: 02 December 2013
  • Revise Date: 10 January 2014
  • Accept Date: 01 March 2014

Share

How to cite

Statistics