Aesthetic and Symbolic Functions of Birds Represented in Safavid Carpets

Document Type : Original Article

Authors

1 Art & Architecture Department, Kashan University,Kashan, Iran

2 Department of Art & Architecture , Kashan University, Kashan, Iran

3 MA in Handwoven Carpets (Dyeing and Raw Materials). Faculty of Art & Architecture. Kashan University .Kashan. Iran

Abstract

Historically, Safavid era is one of the most outstanding ones in Iran par-ticularly in terms of enhancement of art. In this era, the industry of textile, specially carpet weaving, could improve considerably. In this respect, mythical as well as  symbolic desing as a reflection of a part of a nations art and culture, have been represented in Safavid carpets distinctively. Among the most frequently applied designs in carpets and textiles of this era, bird motifs are readily recognizable. Birds, such as peacock, phoenix, lapwing and parrot, have been represented in a wide variety of forms and shapes more than other once at fierst each brid has been discussed in terms of its aesthics and symbolic concepts and functions in Persian culture and art and the then the special application of such designs in Safavid carpets has been addressed. As symbols of freedom and redemption, birds represented in Safavid carpets are replete with mysteries alluding to the ideal beauty of the Heaven. Safavid artists, did their best to represent their mentality of heavenly beauties of individual nat-ural elements in a remarkably artistic way. As such, the elements have been given mystical concepts. The data were gathered attributively based on library sources and then analyzed descriptively.

Keywords


Article Title [Persian]

زیبایی شناسـی و نمـادگرایـی نقـش پرنـدگـان در فـرش دوره صفـویـه

Authors [Persian]

  • شیوا توکلی 1
  • امیرحسین چیت سازیان 2
  • بهزاد نیک اندیش 3
1 کارشناس ارشد دانشکده هنر و معماری دانشگاه کاشان- ایران
2 دانشیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه کاشان- ایران
3 کارشناس ارشد فرش. دانشکده هنر و معماری. دانشگاه کاشان. ایران
Abstract [Persian]

به لحاظِ جایگاه و تعالیِ هنر در ایران، عصرِ صفوی یکی از درخشان‌ترین دوره‌هایِ تاریخیِ این سرزمین است. در این دوره، صنعت نساجی و به‌ ویژه قالی‌بافی، پیشرفت چشمگیری داشته است. از این حیث، اساطیر و نقوش نمادین که بخشی از فرهنگ و هنرِ مردم‌اند در زمینه‌هایی مختلف، از جمله فرش‌هایِ صفوی، به گونه‌ای بارز نمود دارند. از جمله نقوش نمادینِ پُرتکرار در فرش‌ها و منسوجاتِ این دوره، نقش‌مایه‌یِ پرنده است. پرندگانی چون طاووس، سیمرغ، هدهد و طوطی به صورت‌های مختلف بیشترین حضور را در فرش‌های این دوره دارند. در این پژوهش ابتدا در موردِ جنبه‌هایِ زیبایی‌شناسی و معنایِ نمادینِ هر پرنده در فرهنگ و ادبیات ایران بحث و سپس کاربردِ نقوش آنها به صورتِ خاص در فرش‌هایِ صفوی بررسی گردیده است. پرنده، نمادی است از رهایی و آزادی و نمایش آن در طرح فرش، سرشار از معنا و رمز است که به زیباییِ آرمانیِ بهشت اشاره دارد. هنرمندِ صفوی تمامِ مهارتِ هنریِ خود را به کار گرفته تا ذهنیتِ خویش را از زیبایی‌هایِ بهشتی در یکایک عناصر طبیعت آشکار سازد و بدین سان به این عناصر، مفاهیمی رمز‌آمیز بخشیده است. مطالبِ این پژوهش به صورت اسنادی و کتابخانه‌ای گردآوری و به شیوه‌ای تحلیلی، توصیفی گردیده است.

Keywords [Persian]

  • صفویه
  • زیبایی شناسی
  • نمادگرایی
  • پرندگان
  • فرش