Document Type : Original Article
Authors
1 Msc of Iranian Painting, School of Visual Arts, University of Tehran, Tehran, Iran.
2 Associate Professor in Visual Arts Faculty; Tehran University, Iran.
Abstract
Keywords
Article Title [Persian]
Authors [Persian]
بیان مسئله: نگارگری ایرانی سراسر نمایانگر عالم مثال است. دلیل آن شوق نگارگران گذشته برای کشف و نمایش این عالم ملکوتی از طریق قوه خیال و با دستمایههایی مانند داستانها و روایتهاست. نمایش عالم مثال تنها محدود به دوران گذشته نبوده و در عصر معاصر نیز هنرمندان همچون گذشته در پی نمایش عالم مثال در آثار خود هستند و زمینه مناسبی را برای خلاقیت هنرمندان بوده است. مسئله پژوهش حاضر چگونگی خلق عالم مثال در آثار گذشته و معاصر و نیز تفاوت بازنمایی آن در آثار هنرمندان معاصر چون فرشچیان، درودی و حسینی در قیاس با گذشته نگارگری ایرانی است.
هدف: هدف این پژوهش بررسی و تحلیل چگونگی نمایش عالم مثال در نگارگری گذشته و شناخت چگونگی بروز آن در آثار برخی از نقاشان معاصر ایرانی است.
روش پژوهش: یافتههای این تحقیق کیفی است و به شیوه توصیفی-تحلیلی ارائه میشود. اطلاعات آن از طریق منابع کتابخانهای جمعآوری شده است.
یافتهها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در گذشته هنرمندان برای ترسیم عالم مثال به قوه خیال توجه داشتند و هنرمندان معاصر نیز از آن بهره بردهاند. با این تفاوت که امروزه هر هنرمند از شیوة بیانی خود را برای بیان قوه خیال را بهره میگیرد، در حالی که در گذشته به طور معمول هنرمندان از شیوه و سبک مشخصی پیروی میکردند. به طور مثال فرشچیان با حذف واقعیت و توجه به قصه و روایات، درودی با به هم ریختن واقعیت و خیال و ایجاد فضاهای ناشناخته و در آخر حسینی با نمایش واقعیت اما به شکلی که هنرمند آن را تصور میکند، قوه خیال خود را نمایش دادهاند.
Keywords [Persian]