Relationship between the Representative Aspects of Kamal-ol-Molk Style and 1380s and 1390s Iranian Painting Based on Wolfflin's Stylistic System

Document Type : Original Article

Author

Department of Painting, Faculty of Art, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.

Abstract

Problem Definition: Following the decline of the hegemony of modernism from the late 1370s, representational painting in Iran became the main focus of the painting productions of the 1380s and 1390s. Undoubtedly, the re-emergence of this movement after the Kamal-ol-Molk tradition had its own external and internal reasons. But what needs to be considered in this reappearance is the analysis of the characteristics and peculiarities of this painting concerning the pictorial tradition of Kamal-ol-Molk, which owes itself to the European representational painting. The questions raised in this research are: From the perspective of Heinrich Wolfflin's stylistic system, what are the formal components of the Kamal-ol-Molk style in the representational painting of Iran in the 1380s and 1390s? What do these stylistic peculiarities have to do with representation methods in the history of European painting?
Objective: The present study aims to investigate and analyze the dominant stylistic features in contemporary Iranian representational painting and its relationship with the visual style of Kamal-ol-Molk.
Research Method: This study is fundamental research and has applied a descriptive-analytical method, and the data is gathered using existing library resources and archives. The basis of this research is on the formalist approach and the application of theories of form and style by Heinrich Wolfflin on dual opposing principles (Linear and Painterly; Plane and Recession; Closed and Open form; Multiplicity and Unity; Clearness and Unclearness).
Results: The use of Wolfflin's stylistic approach compared to the representational painting of Iran in the 1380s and 1390s showed that many of the visual aspects of Kamal-ol-Molk painting are based on images, details concentration, multi-space system, front views in line with frame level, and dominant linearity. This approach has a decisive and significant presence in the basic infrastructure of the representational painting of the 1380s and 1390s. These peculiarities are based more on a linear pattern (as opposed to painting) than on the painting perspective and the concept of space in the history of Western painting, the bases of which can be traced back to the Iranian painting tradition (exemplary form).

Keywords

Article Title [Persian]

نسبت وجوه بازنمایانۀ سبک کمال‌الملک با نقاشی دهه ۸۰ و۹۰ ایران بر اساس نظام سبکی ولفلین

Author [Persian]

  • حجت اله سعادت فر
هیأت علمی گروه نقاشی، دانشکده هنر، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
Abstract [Persian]

بیان مسئله: پس از کم‌رنگ‌شدن هژمونی جریان مدرنیسم از اواخر دهۀ ۷۰ شمسی، نقاشی بازنمایی در ایران به محور اصلی تولیدات نقاشی دهۀ ۸۰ و ۹۰ شمسی تبدیل شد. بی‌شک ظهور مجدد این جریان بعد از سنت کمال‌الملکی، دلایل بیرونی و داخلی خاص خود را داشت؛ اما آنچه در این حضور مجدد، نیازمند مداقه است، واکاوی ویژگی‌ها و مختصات این نوع نقاشی نسبت با سنت تصویری کمال‌الملک می‌باشد که خود وامدار نقاشی بازنمایی اروپایی است. پرسش‌های مطرح‌شده در این پژوهش، این است که از منظر نظام سبکی هاینریش ولفلین، در نقاشی بازنمایی دهۀ ۸۰ و ۹۰ ایران، چه مؤلفه‌های فرمی از سبک کمال‌الملک وجود دارد؟ این مختصات سبکی با روش‌های بازنمایی در تاریخ نقاشی اروپا چه نسبتی دارد؟
هدف: پژوهش پیش­رو با هدف بررسی و تحلیل ویژگی‌های سبکی مسلط در نقاشی بازنمایی معاصر ایران و نسبت آن با سبک تصویری کمال‌الملک صورت گرفته است.
روش پژوهش: این پژوهش بنیادی و با روش توصیفی‌ـ‌‌تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و آرشیوهای موجود، انجام شده است. مبنای این پژوهش بر اساس رویکرد فرمالیستی و با استفاده از نظریه‌های فرم و سبک توسط هاینریش ولفلین در باب اصول متضاد دوگانه (خطی / نقاشانه، سطحیت / عمق، تکثر / وحدت، فرم باز / فرم بسته، وضوح نسبی / مطلق) بوده است.
یافته‌ها: استفاده از رویکرد سبکی ولفلین در تطبیق با نقاشی بازنمایی دهۀ ۸۰ و ۹۰ ایران نشان داد بسیاری از وجوه تصویری نقاشی کمال‌الملک که بر پایۀ عکس، پرداخت جزییات، نظام متکثر فضا، نماهای رو به‌رو و هم‌راستا با سطح کادر و حاکمیت کیفیت خطی است، در زیرساخت بنیادین نقاشی بازنمایی دهۀ ۸۰ و ۹۰، حضوری قاطع و چشمگیر دارد. این مختصات، بیش از آنکه با نگرش نقاشانه و مفهوم فضا در تاریخ نقاشی غرب، نسبتی داشته باشند، بر الگویی خطی (در مقابل نقاشانه) استوار هستند که بن‌مایه‌های آن‌ها را می‌توان تا سنت نگارگری ایرانی (فرم مثالی) جست‌وجو کرد.

Keywords [Persian]

  • بازنمایی
  • کمال‌الملک
  • نقاشی
  • ایران
  • نقاشی معاصر
  • ولفلین

References

- آدامز، لوری. (1388). روش‌شناسی هنر (ترجمه معصومی). تهران: نظر.
- اسکندری، کرمی و حسینی، مهدی. (۱۳۹۶). مشروطیت و ملی‌گرایی در آثار کمال‌الملک،. جامعه شناسی هنر و ادبیات، ۹(۲)، صص.212-183.
- آغداشلو، آیدین. (1364). خاستگاه کمال‌الملک، در یادنامۀ کمال‌الملک(به کوشش داراب بهنام شباهنگ و علی دهباشی). تهران: نشر چکامه.
- امیرابراهیمی، ثمیلا (1381). شهر در انعکاس تصویر. حرفه هنرمند، (1)، صص. 176-181.
- امیر ابراهیمی، ثمیلا (1395). نقاشی قاجار و تجربه مدرنیته. گرداوری ایمان افسریان. مجموعه مقالات درآمدی بر تاریخ انتقادی هنر معاصر ایران. (ص.67-95 )، حرفه هنرمند، تهران.
-پاشازانوس، محرم علی. (۱۳۹۱). منظره‌نگاری کمال‌الملک در سفرهای مازندران. کتاب ماه هنر، (۱۶۳)، صص.113-104.
-پاکباز، رویین. (1395) دایره المعارف هنر، تهران، انتشارات فرهنگ معاصر.
-پرستش، شهرام و محمدی زاده، مرجان. (۱۳۸۹). تحلیل اجتماعی آثار کمال‌الملک در میدان نقاشی ایران. جامعه شناسی هنر و ادبیات، (۱)، صص.103-134.
-دادبه، آریاسب. (1395). روح زمان و روح هنر قاجار. گرداوری ایمان افسریان. مجموعه مقالات درآمدی بر تاریخ انتقادی هنر معاصر ایران. ( ص ص.37-65 )، حرفه هنرمند، تهران.
- صادقپور فیروزآباد، ابوالفضل و خلیل زاده مقدم، مریم. (۱۳۹۱). رویکرد منظره پردازانه در آثار کمال الملک. کتاب ماه هنر، (۱۶۷)، صص. 118-125.
-گودرزی، مرتضی. (1395) جستجوی هویت در نقاشی معاصر ایران. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
-کشمیرشکن، حمید. (1396). درآمدی بر نظریه و اندیشه انتقادی در تاریخ هنر. تهران: نشر چشمه
- هاید ماینر، ورنون. (1387). تاریخ هنر (ترجمه مسعود قاسمیان). تهران: فرهنگستان هنر.
- یاوری پور، حسین و رازی پور، فاطمه. (1392). نگاهی تازه به استاد استادان نقاشی نوین ایران­محمدغفاری(کمال‌الملک) همراه با تحلیل آثار او و شرح احوال و آثارشاگردانش. تهران: نشر آذر و سیمای دانش.
- یگانه دوست، محمدرضا (1397).پیشنهادهایی برای نگارش تاریخ هنر. به کوشش مسلم خضری. مجموعه مقالات ( نگرۀ فیگوراتیو در نقاشی معاصر ایران. شناختنامه و نوشته هایی درباره هنرمندان) (ص ص. 11- 19)، تهران، نظر.
- Fredrich, Carl. J. (1955). Style as the principle of Historical Interperitation. The Journal of Aesthetic and Art Criticism, 14(2), PP. 140-153
- Taylor, P. (1992). The Concept of Houding in Dutch Art Theory. Journal of the Warburg and Courtauld Institutes, ( 55), pp. 210-232.
- Wölfflin, H. (1922). Principles of Art History: The Problem of the Development of Style in Later Art(M. D. Hottinger, Tran ). Dover Publications, Inc.
Paykareh
Volume 10, Issue 26
March 2022
Pages 53-66

Files

History

  • Receive Date: 27 July 2021
  • Revise Date: 18 April 2022
  • Accept Date: 15 May 2022

Share

How to cite

Statistics