Document Type : Review
Authors
1
MA in photography, Faculty of Arts, Sourah University, Tehran, Iran.
2
Assistant Professor, Handicrafts Department, Faculty of Art and Architecture, University of Sistan and Baluchistan, Sistan and Baluchestan, Iran.
Abstract
Introduction: Maximalism, an apparent new style of attitude has deep roots in the social history of art, which is the opposite of minimalism. In other words, it is a critical approach and movement against minimalism and conceptual art. The social contexts of art throughout history have a significant role in the emergence and evolution of this style. These concepts can be rooted in the transition eras from the dark Middle Ages to the golden years of the Renaissance on the one hand, and the other hand, at a smaller scale, in the counterpart historical times within the 19th and 20th centuries, with common characteristics of transition from tough social, political and economic conditions. These historical times, with relatively similar situations, have constituted the historical path of the emergence and evolution of Minimalism, which has about 40 years of history under this title. This research problem seeks to understand which cultural and social contexts have influenced the evolution of this style within the late 20th and the 21st centuries as the research question. The current study aims to explain maximalist styles during their evolution, relying on the relevant local and demographic characteristics, by providing the following items: 1. an overview of the social history of maximalism and its definitions, 2. understanding the process of its formation and evolution in the social history of art, 3. defining its place in today's global art discourse, and finally by analyzing the content of maximalism, as a style that has influenced by variant social, cultural and political contexts in the process of creation, especially in the 20th century.
Research Method: In this study, by applying a specific social history approach and a descriptive-analytical method, relying on reliable written documents, has been tried to address the social and historical contexts of maximalism in various artistic fields, following an introduction for maximalism.
Findings: by a glance at the social history of human life, one can find that having a simple and minimal lifestyle under unwanted and imposed conditions in which the individual desires and personal expression are ignored will finally actuate to completely different conditions of maximal life. Therefore, the most important factor here is the dominant social and economic conditions, especially in the current century, which have caused the development and evolution of the maximalism style.
Conclusion: The social history of maximalism and the development and evolution process to emerge in its current manifestation signifies that maximalism is the outcome of passing through difficult cultural, social, and economic conditions, and similarly the severe life situations resulting from these conditions, as a reaction to the imposed minimal life within the 20th century.
Keywords
Article Title [Persian]
مقدمهای بر تاریخ اجتماعی ماکسیمالیسم در گفتمان هنر
Authors [Persian]
-
محمدعلی میرزاغفاری
1
-
محمد حسنپور
2
1
کارشناس ارشد عکاسی، دانشکده هنر، دانشگاه سوره، تهران، ایران.
2
استادیار گروه صنایعدستی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران.
Abstract [Persian]
مقدمه: ماکسیمالیسم یا بیشینهگرایی سبکی بهظاهر نوین ولی دارای ریشههایی عمیق در تاریخ اجتماعی هنر و نقطۀ مقابل مینیمالیسم یا کمینهگرایی و نگرشی در مقابل هنر مفهومی محسوب میشود. زمینههای اجتماعی هنر در طول تاریخ در ظهور و تکامل این سبک بسیار حائزاهمیت است. این زمینهها را میتوان از یکسو در دهههای گذار از تاریکی قرون وسطی، یعنی سالهای طلایی رنسانس و از سوی دیگر در ابعادی کوچکتر در برهههای تاریخی مشابه در قرنهای ۱۹ و ۲۰ میلادی جهان جستوجو کرد. وجه تشابه این دورهها گذار از شرایط سخت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است. این دورهها با شرایطی نسبتاً مشابه بهصورت سلسلهوار خط سیر تاریخی پیدایش و تکامل ماکسیمالیسم را شکل دادهاند؛ اما ماکسیمالیسم تحت این عنوان قدمتی حدوداً ۴۰ ساله دارد. مسئلهای که در پژوهش حاضر مورد توجه است، این است که کدام زمینههای فرهنگی و اجتماعی در اواخر قرن ۲۰ و ۲۱میلادی بر تکامل این سبک اثرگذاشتهاند؟ در پژوهش حاضر قصد بر آن است که الگوهای ماکسیمالیستی در روند تکامل خود با تکیه بر ویژگیهای محلی و جمعیتی، و مروری بر تاریخ اجتماعی ماکسیمالیسم و تعاریف آن، همچنین روند شکلگیری و تکامل آن در تاریخ اجتماعی هنر؛ جایگاه آن در گفتمان امروز هنر جهانی و تحلیل محتوای ماکسیمالیسم، بهعنوان سبکی که زمینههای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در آن تأثیرگذار بودهاند تبین شود.
روش پژوهش: در پژوهش حاضر براساس روش تاریخ اجتماعی و بهشیوۀ توصیفی- تحلیلی و با استفاده از اسناد مکتوب تلاش میشود، تا ضمن معرفی اجمالی ماکسیمالیسم، بسترهای اجتماعی و تاریخی آن در حوزههای گوناگون هنری، کنکاش شود.
یافتهها: نیمنگاهی بر تاریخ اجتماعی حیات بشر درمییابیم که هرگاه انسان به اجبار قدرت یا شرایط تن به زندگی ساده و مینیمال داده و از خواستهها و داشتن بیان شخصی در زندگی دست کشیده است، پس از گذار از آن شرایط تحمیلی به یکباره زندگی کاملاً متفاوت و بهاصطلاح ماکسیمالی را در پیش گرفته است. بنابراین مهمترین عامل، شرایط اجتماعی و اقتصادی حاکم بر جهان، بهویژه در قرن حاضر، است که تحولات سبکی چون ماکسیمالیسم را روبه گسترش و تکامل قرار داده است.
نتیجهگیری: تاریخ اجتماعی ماکسیمالیسم و سیر پیدایش و تکامل آن بهشکل امروزین بیانگر آن است که بیشینهگرایی ماحصل عبور انسان از شرایط سخت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و ریاضتهای ناشی از این شرایط و در حقیقت واکنشی به زندگی مینیمال تحمیلی در ادوار مختلف قرن بیستم بوده است.
Keywords [Persian]
-
تاریخ اجتماعی ماکسیمالیسم
-
ماکسیمالیسم
-
مینیمالیسم
-
تاریخ اجتماعی هنر
-
گفتمان هنر
-
گرایشهای هنری ماکسیمالیستی
)