Investigating the Art of Biophilic Design in the Visual Aspect of Dezful Architecture

Document Type : Original Article

Authors

1 M.A. in Architecture, Faculty of Architecture and Urban Planning, Jundi-Shapur University of Technology, Dezful, Iran.

2 Assistant Professor of Architecture, Faculty of Architecture and Urban Planning, Jundi-Shapur University of Technology, Dezful, Iran.

Abstract

Introduction: The applied art of biophilic architecture examines the psychological impacts of the human-nature connection and offers strategies for improving it through space design. This research aims to investigate the application of biophilic design in the traditional architecture of Dezful and to examine the hypothesis that biophilic architectural features exist in the architecture of Dezful and that these features contribute to the quality of this traditional texture. Methodology: The data collection method was through library research, and analyses were conducted on case studies using library studies and field research. In the research process, analytical-descriptive techniques were employed, and the patterns were compared with buildings and urban texture.
Findings: Fourteen biophilic architectural models were investigated in three parts of Dezful's traditional architecture. Some models, according to the findings, are reflected in public places and passageways, while others are reflected in houses. The average model reflection in public places, passageways, and houses was 81%. The analysis showed that the first six models, namely nature in space, were present in all case studies, though the equality of some models was lower and that of others was higher. The average of 88% for nature in space indicated that the presence of nature in traditional architectural spaces, both public and private, was extremely important. An average of 87% was obtained in the second part, namely natural similarities. In the third part of the patterns, namely the nature of space, the results indicate that landscape and shelter are observed in both indoor and urban spaces, and patterns of mystery, risk, and danger are seen more in urban spaces and, in a few cases, in some houses.
Conclusion: Biophilic design proves the positive psychological effects of the presence of nature in the built environment. In Iranian traditional architecture, the connection between nature and architecture is emphasized by using environmental conditions and natural patterns, and the city of Dezful, as a symbol of Iranian traditional architecture, clearly shows it. The relationship between nature and architecture is one of the most important factors that has made Iran's traditional architecture valuable, a topic on which 14 biophilic architecture models are based.

Keywords

Article Title [Persian]

بررسی هنر طراحی بیوفیلیک در وجه بصری معماری دزفول

Authors [Persian]

  • محسن قنبری زاده 1
  • محسن بینا 2
1 کارشناس ارشد گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران.
2 استادیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران.
Abstract [Persian]

مقدمه: هنر کاربردی معماری بیوفیلیک به بررسی تأثیراث روانشناسی ارتباط انسان با طبیعت می‌پردازد و برای بهبود آن راهکارهایی برای طراحی فضاها ارائه می‌کند. هدف این پژوهش بررسی کاربرد طراحی بیوفیلیک در معماری سنتی دزفول است و این فرضیه را بررسی می‌کند که ویژگی‌های معماری بیوفیلیک در معماری دزفول وجود دارد و همین ویژگی‌ها موجب کیفیت این بافت سنتی شده است.
روش پژوهش: نحوۀ جمع‌آوری اطلاعات با روش کتابخانه‌ای و تحلیل‌هایی که بر نمونه ‌‌موردی‌های انجام شده با روش مطالعات کتابخانه‌ای و تحقیقات میدانی بوده و در فرآیند تحقیق از تکنیک‌های تحلیلی- توصیفی استفاده شده و به مقایسۀ الگوها و تطبیق آن‌ها با بناها و بافت شهری پرداخته شده است.
یافته‌ها: در این پژوهش، ۱۴ الگوی معماری بیوفیلیک، در سه بخش، در معماری سنتی دزفول بررسی شد که طبق نتایج میانگین حضور الگوها در هریک ۸۱ درصد است. به‌طور کلی، شش الگوی اول با میانگین ۸۸ درصد به‌خوبی نشان می‌دهد که حضور طبیعت در معماری سنتی اهمیت فراوان داشته است. در بخش دوم، مشابهت‌های طبیعی، میانگین ۸۷ درصد به‌دست آمده است. در بخش سوم الگوها، یعنی ماهیت فضا، نتایج گواه این موضوع است که چشم‌انداز و پناهگاه در هر دو فضای داخلی و شهری و الگوهای رمز و راز و ریسک و خطر بیشتر در فضای شهری و مواردی اندک در برخی خانه‌ها‌ دیده می‌شود.
نتیجه‌گیری: طراحی بیوفیلیک تأثیرات مثبت روانی حضور طبیعت در محیط ساخته بر انسان را اثبات می‌کند و در معماری ایرانی بر اتصال بین طبیعت و معماری، با استفاده از شرایط محیطی و الگوهای طبیعی، تأکید شده است و شهر دزفول به‌عنوان نمادی از معماری ایرانی به‌وضوح آن را نشان می‌دهد. ارتباط بین طبیعت و معماری یکی از مهمترین عواملی است که معماری سنتی ایران را ارزشمند کرده است، موضوعی که ۱۴ الگوی معماری بیوفیلیک بر پایۀ آن استوار است.

Keywords [Persian]

  • بیوفیلیا
  • طراحی بیوفیلیک
  • طبیعت و معماری
  • معماری سنتی
  • دزفول

References

- بینا، محسن. (1386). تجزیه و تحلیل اقلیمی شوادون‌ها در خانه‌های دزفول. هنرهای زیبا، (33)، 37-46.
- زارع، لیلا، نقی‌زاده، محمد، و حریری، شراره. (1391). رابطۀ طبیعت و حیاط مرکزی (با نگاه به معماری مسکن ایرانی ــ کاشان). هویت شهر، ۶(۱۲)، ۴۹-۶۰.
- شاهچراغی، آزاده و بندرآباد، علیرضا. (1394). محاط در محیط، کاربرد روان‌شناسی محیطی در معماری و شهرسازی. تهران: سازمان جهاد دانشگاهی تهران.
- مهدوی‌نژاد، محمدجواد، و جوانرودی، کاوان. (۱۳۹۰). مقایسۀ تطبیقی اثر جریان هوا بر دو گونۀ بادگیر یزدی و کرمانی. هنرهای زیبا، (۴۸)، ۶۹-۷۹.
- Browning,W.,& Catherine Ryan, J. C(2014). 14 Patern of Biofilic Design. New York: Terrapin Bright Green
- Heerwagen, J.H., & G.H. Orians (1986). Adaptations to Windowlessness: A Study of the Use of Visual Decor in Windowed and Windowless Offices. Environment and Behavior, 18 (5), 623-639.
- Kaplan, R., S. Kaplan & R.L. Ryan (1998). With People in Mind: Design and Management of Everyday Nature. Washington: Island Press. 1-6, 67-107.
- Kellert, S.F., J.H. Heerwagen, & M.L. Mador Eds. (2008). Biophilic Design: The Theory, Science & Practice of Bringing Buildings to Life. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
- Kellert, S.R. & E.O. Wilson (1993). The Biophilia Hypothesis. Washington: Island Press. pp484.
Paykareh
Volume 13, Issue 38
December 2024
Pages 89-110

Files

History

  • Receive Date: 10 August 2024
  • Revise Date: 15 November 2024
  • Accept Date: 25 November 2024

Share

How to cite

Statistics