۱. فهرست منابع باید به روش APA تنظیم شود و تا حد امکان از Endnote استفاده به عمل آید.
۲. نظم الفبایی در تمامی منابع رعایت شده باشد.
۳. از اینکه تمامی استنادهای درون‌متنی در فهرست منابع وجود دارد اطمینان حاصل شود.
۴. نحوۀ استناددهی درون‌متنی، از جمله نحوۀ درج استنادهای فارسی و لاتین، با الگوی مجله مطابقت داشته باشد. برای سهولت در شناسایی نحوه استناددهی به منابع، پیشنهاد می‌شود ضمن لحاظ کردن آخرین نسخه راهنمای نویسندگان مجله، از مقاله‌های آخرین شماره منتشر شده مجله که بر اساس همین نسخه از راهنمای نویسندگان تنظیم شده‌اند نیز کمک گرفته شود.
۵. منابع به ترتیب حروف الفبا و با شروع از منابع زبان فارسی و سپس منابع زبان انگلیسی، مرتّب شده و در انتهای مقاله آورده شوند.
۶. استناد درون‌متنی به منابع خارجی در متن به زبان انگلیسی همراه با سال انتشار میلادی آورده شود.
۷. استناد درون‌متنی به منابع فارسی (اعم از آثار تألیفی یا ترجمه‌ای) در متن به زبان فارسی همراه با سال انتشار شمسی آورده شود.
۸. در بخش فهرست منابع فارسی، اطلاعات کتابشناختی منابع فارسی به زبان فارسی می‌آید.
۹. در بخش فهرست منابع انگلیسی، اطلاعات کتابشناختی منابع خارجی به زبان انگلیسی آورده شود.
۱۰. در مواردی که نام نویسنده خارجی در متن به زبان فارسی مورد اشاره قرار می‌گیرد نیز ضروری است در هنگام استناددهی درون‌متنی، نام خانوادگی انگلیسی و سال انتشار میلادی اثر در داخل پرانتز و به صورت درون‌متنی مورد استناد قرار گیرد.
۱۱. ضروری است تمام منابع در متن بصورت درون‌متنی مورد استناد قرار گیرند و در این خصوص، از چارچوب‌های تعیین شدۀ مجله و نظام APA تبعیت شود.
۱۲. درج DOI صحیح آثار در انتهای اطلاعات کتابشناختی آن‌ها ضروری است. در صورت قدیمی بودن و نبود DOI برای یک اثر، درج نکردن DOI مانعی ندارد.
۱۳. فهرست منابع فارسی با قلمB Nazanin نازک با اندازه ۱۱ و منابع انگلیسی با قلم9 Times New Roman نازک آماده شده با فاصله یک سانتی متر در سطر بعدی تنظیم شوند.
الف. استناددهی درون‌متنی
در استنادهای درون‌متنی برای کتاب(نام خانوادگی نویسنده، کاما، سال، کاما، شماره صفحه) نوشته شود.
-منبع با یک نویسنده: (نام خانوادگی نویسنده، سال، شماره صفحه) مانند: (اکرمی، ۱۳۹۸، ۸۱) (Wing, 2018, 48 )
- منبع با دو نویسنده: (نام خانوادگی هر دو نویسنده، سال ، شماره صفحه) مانند: (اکرمی و صبوری، ۱۳۹۸، ۸۱) (Glenys & Cleland, 2007, 186).
- منبع با سه نویسنده یا بیش از سه نویسنده، برای اولین بار نام تمام نویسندگان ذکر می‌شود (نام خانوادگی همۀ نویسندگان، سال ، شماره صفحه) و در دفعات بعدی فقط نام نویسندۀ اول و پس از آن عبارت «و همکاران» (در نسخۀ انگلیسی .et al) ذکر می‌شود (نام خانوادگی نویسندۀ اول و همکاران، سال، شماره صفحه). مانند: بار اول: (اکرمی، صبوری، محمودی و کاظمی، ۱۳۹۸، ۸۱)؛ (Akrami, Sabori, Mahmidi & Kazemi, 2019, 81). دفعات بعد: (اکرمی و همکاران، ۱۳۹۸، ۸۱)؛ (Akrami et al., 2019, 81).
در استنادهای درون‌متنی برای مقاله (نام خانوادگی نویسنده، کاما، سال) نوشته شود.
مانند: (احمدی، ۱۳۹۹) (Ahmadi, 2020)
ب. فهرست منابع
۱. کتاب: نام خانوادگی، نام نویسندگان. سال انتشار(داخل پرانتز). عنوان کامل کتاب(ایتالیک). ناشر: محل نشر.
- کتاب تألیفی : قوچانی، عبداله. (۱۳۸۳). بررسی کتیبه‌های بناهای یزد. یزد: سازمان میراث فرهنگی.
- کتاب ترجمه شده: های‌اسمیت، سایرس. (۱۳۹۵). درون پاراگراف چه می‌گذرد (اصول تایپوگرافی) (مترجم فرزانه آرین‌نژاد). تهران: نشر مشکی.
۲. مقاله مجله: نام خانوادگی، نام نویسندگان. سال انتشار(داخل پرانتز). عنوان منبع. نام مجله(ایتالیک)، دوره (شماره)، تعداد صفحات. doi
خزائی، محمد و مزیدی شرف آبادی، مجید. (۱۴۰۱). مطالعۀ تحلیلی نقوش تزیینی منبر مسجد مجموعۀ «سلطان محمود شاه بُندرآباد» یزد. پیکره، ۱۱(۲۹), ۳۰-۴۵. doi: 10.22055/pyk.2022.17831
۳. اگر منبع مقاله یا نوشته از اینترنت مربوط به یک دانشگاه یا اداره دولتی همراه با نام نگارنده باشد: نام خانوادگی، نام نویسنده. (سال انتشار). عنوان. آدرس وب‌سایت، تاریخ مراجعه.
۴. اگر مقاله یا نوشته از اینترنت مربوط به یک دانشگاه یا اداره دولتی بدون نام نگارنده باشد: نام سازمان. (سال انتشار). عنوان. آدرس وب‌سایت، تاریخ مراجعه.
۵. پایان‌نامه/رساله تحصیلی: نام خانوادگی و نام نویسنده. تاریخ انتشار(داخل پرانتز). عنوان رساله(ایتالیک). مقطع و رشته تحصیلی. نام دانشکده و دانشگاه.
مسعودی، غلام‌رضا. (۱۳۸۸). چهل شاهد (اولین گروه بسیجی خبرنگار جنگ). پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد عکاسی. دانشکدۀ هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر تهران، تهران، ایران.
۶. کنفرانس‌های علمی: نام خانوادگی، نام نویسندگان. (سال انتشار). عنوان مقاله. نام همایش. موسسه(در صورت وجود) و شهر محل برگزاری. شماره یا تعداد صفحات.