ساخت و تزیین مقابر در اکثر مناطق ایران از گذشته تاکنون و براساس اعتقادات، باورها و شرایط اقلیمی و نوع مصالح بوم آورد رواج داشته است. در منطقه ی رودبند دزفول و در کنار ساحل رود دز با سازهها و بقایای مقابری روبرو میشویم که نه فقط حاکی از قدمت و برجستگیهای ویژه میباشند بلکه در هیچ جای ایران تاکنون مشابه آن دیده نشده است. ساخت و تزیین این گونه مقابر به احتمال زیاد متاثر از فنون غنی آجرکاری و کاشیکاری بومی (خوون چینی) میباشد. هدف این مقاله نیز در این راستا بررسیهای اولیه و معرفی این گونه بقایا به شیوه ی توصیفی و در حد مقدور میباشد تا راه را برای تحقیقات گسترده تر در آینده هموارتر نماید.