هنر خوشنویسی و کتابت قرآن مجید از ممتازترین و زیباترین تجلیّات هنر اسلامی است که از مقامی شایسته و ارجمند در میان مسلمانان جهان برخوردار است. خوشنویسان مسلمان، به سبب علوّشأن و اهمیت کلام الهی، نه تنها در زیبایی نوشتاری آن میکوشیدند، بلکه نسخههای نفیس قرآنی را به بهترین شکل ممکن میآراستند. اهمیت و جایگاه هنر خوشنویسی در میان مسلمانان سبب شد تا مقام و منزلت هنرمندان و پدید آورندگان این آثار نیز افزایش یابد. خواجه شهاب الدین عبدالله مروارید کرمانی یکی از هنرمندان خوشنویس دورة تیموری است که نسخة نفیسی از قرآن مجید را به رشته تحریر درآورده است. اما علی رغم معرفی دیگر جنبههای علمی و هنری وی، کمتر به این جنبه از هنر او یعنی فن شریف مصحف نویسی پرداخته شده است. هدف این مقاله معرفی آثار خوشنویسی خواجه عبدالله مروارید است. این پژوهش مبتنی بر شیوة توصیفی است و با تکیه بر منابع تاریخی و اسناد باقیمانده تدوین شده است. نتیجه اینکه این توجه و علاقمندی ریشه در تأملات و تفکرات فراوانی دارد که اندیشمندان و هنرمندان اسلامی در کتاب وحی الهی یعنی قرآن مجید داشتهاند. سیری در آثار خوشنویسی خواجه عبدالله مروارید نشان از آن دارد که او علیرغم اشتغال به کارهای دیوانی، از قابلیتهای هنری والایی در زمینة خوشنویسی برخوردار بوده است که اوج آن را در خوشنویسی قرآن کریم و ادعیة عربی- فارسی او می توان مشاهده کرد.