از میانِ عناصرِ بصری، رنگ، در زندگی معاصر شهری جایگاهی ویژه دارد. با این همـه، قابلیـت‌هایِ تعاملـیِ آن چنانکه بایسته بوده، موردِ توجه قـرار نگرفته است. اجزای مؤثر در سیمـای شهر اعم از نما، فضای سبز، ویترین ها، تابلوها، مبلمانِ شهری، دیوارنگاره‌ها و مانند آنها همواره با پوششی از رنگ نمایانده شده است. امروزه با رشد فناوری و تنوع مصالح، ضرورت کاربرد متناسبِ رنگ با توجه به هویت فرهنگی شهرها بیش از پیش احساس می‌گردد.افزون براین، بررسی جلوه‌هایِ بصریِ رنگ و کاربردِ بجای آن در نمایِ شهری، می‌تواند از نابسامانی‌های بصری در شهرها پیش‌گیری کند. تأثیر رنگ بر کیفیت فضای شهری از دو منظر بصری و بیانی قابل بررسـی است. هدف این مقاله، بهبود کیفیت فضـای شهـری با تأکیـد بر نقش رنگ است. این پژوهش کیفیتِ تعاملی رنگ در فضـای شهری را از جنبه هایِ کاربردی، جامعه‌شناختی، روان‌شناختی، هویتی، زیباشناختی و نمادین بررسی کرده است و به نقشِ آن به عنوان عاملی مؤثر در سیمای شهر پرداخته است. پژوهش به صورتِ توصیفی- تحلیلی صورت گرفته و داده‌ها بر اساس مطالعاتِ کتابخانه ای و برداشت هایِ میدانی از فضای شهری جمع آوری گردیده است.
)