به اعتقاد کارشناسان عکاسی، "مهران مهاجر" عکاسی است که از توان رسانه عکاسی چون سرراستی و حتی سردستی چون اسنپشات به خوبی استفاده میکند. آثار وی توأمان دارای دو رویکرد، مستندنگاری و نیز دلبستگی های فرمالیستی است که این دو رویکرد در آثار "مهران مهاجر" قابل بررسی و تحلیل است. مجموع ویژگیهای آثار مهران مهاجر، دستکم در حوضۀ عکاسی، حاکی آثاری منحصر به فرد است و کمتر کسی توانسته مانند این هنرمند هم زمان به این نوع نگاه بپردازد. از اینرو میتوان با تأثیرپذیری از مجموعه آثار این هنرمند، به شناخت بهتری از روند شکلگیری نگاه خلاقانهی این هنرمند عکاس دست یافت. مسألۀ این مقاله، کشف بیان هنری در عکس های مهاجر است که با عناصری ویژه به بیانی خاص می رسد. مهران مهاجر، سعی بر وارد کردن فهم زبانشناسانه در بازنمایی عکس را داشته است. به عبارتی آثارش پلی است میان زبانشناسی و عکاسی. مهاجر عکاسی را به عنوان قالب بیانی تجسمی برای بازگویی پیام خود به مخاطب به خدمت گرفته است. هدف این مقاله شناخت شیوههای بیان در هنر عکاسی با به کارگیری امکانات زبان شناختی است. این مقاله رویکردی کیفی دارد و به شیوۀ توصیفی تحلیلی ارائه می شود. اطلاعات این مقاله برآمده از منابع کتابخانه ای و مطالعات اسناد و عکس است.
- Dianat, Freshteh (2017), Investigation of the Importance of Semiotics (Semantic Implications) in Conceptual Photographs, the Fundamental Theories of Visual Art, No 4:71-84.